اين بحث جالبيه که هميشه همه جا هست ، اما جالب اينه که من يک مطلبي رو براي کليساي يکي از دوستان مسيحي تايپ مي کردم که توش خشم رو اينطور تعريف کرده بود : مي گفت اسب نمونه يک حيوان نجيب و پرقدرته اگه اين اسب يک اسب رام نشده باشه هيچ فايده اي نه براي خودش داره و نه براي صاحب اون اسب هيچ قدرتي در اون اسب نمي توني ببيني اما اگه اين اسب رام شده باشه در عين نجابت ظاهريش مي توني صلابتش رو هم حس کني ، توي اين نوشته پيشنهاد شده بود که 90% دليل خشمگين شدن اينه که ما مي خوايم ثابت کنيم که کم نياورديم يا مي خوايم يه هويتي به خودمون بديم اما خوبه که بدونيم گاهي اگه سکوت کنيم هيچ چيزي از ما کم نمي شه و حکم همون اسب رام شده رو داريم ، جالب تر اين بود که اونجا هم پيشنهاد شده بود که وقتي عصباني شدي تا 10 آروم بشمار ، اگه نشد دوباره اول به ظاهرمون مسلط بشيم بعد اقدام کنيم
ممنونم