نگاه نو
سلام چند هفته ای بود که شبکه سوم سیما سریالی با نام "زمانه" را پخش می کرد که این سریال در هفته جاری به پایان رسید. با شناختی که از آقای فتحی کارگردان این سریال داشتم، معمولا داستان اون رو دنبال می کردم. این سریال موضوعات اجتماعی زیادی که واقعیت های جامعه امروز ایران هست را بیان کرد. اما مهمترین موضوعی که به نظر من مطرح شد و پایه و اساس مشکلات بعدی در این سریال شد بحث ازدواج شخصیت های اصلی داستان (بهزاد و ارغوان) بود. به اقتضای شغلم با بهزاد ها و ارغوان های زیادی که دور و بر ما زندگی می کنند برخورد می کنم. دختران و پسران جوانی که درگیر روابط عاطفی و احساسی می شوند و تنها با این دلیل و توجیه ازدواج می کنند، و عموما نتیجه این ازدواج ها هم به جایی ختم می شود که ازدواج این دونفر ختم شد، یعنی جدایی و طلاق. اشاره کردم که این موضوعی که به آن پرداخته شد خیلی جالب بود و جای کار بیشتری هم داشت اما به نظر من داستان سریال بد ادامه پیدا کرد و به بدترین شکل ممکن هم پایان یافت. نمی دونم چرا سریال های ما درد، مشکل و بدبختی افراد رو به بهترین شکل ممکن نشان میدهند اما راه اصلاح و برخورد مناسب با آن را به شکل بدی نشان می دهند. چقدر خوب بود که از تعدادی از مهارتهای زندگی از جمله حل مسأله و تفکر انتقادی در این سریال استفاده می کردیم و نشان می دادیم که راه حل های منطقی تری هم برای این مشکلات وجود داشت... و اما نکته آخر اینکه، در اغلب سریال ها و فیلم ها معمولا مشاور حقوقی و انتظامی در کنار نویسنده فیلمنامه و کارگردان حضور دارد، چقدر خوب بود که نویسنده فیلمنامه و کارگردان این سریال و فیلم های دیگری که به موضوعات و آسیب های اجتماعی می پردازند، از نظرات مشاورین روان شناسی هم استفاده می کردند.