نگاه نو
چند روز قبل خبری بسیار تکان دهنده را شنیدم: «پیمان کودک 35 روزه توسط پدر و مادر 17 و 19 ساله اش مورد آزار جسمی و شکنجه قرار گرفت» خبر از آن جهت تکان دهنده بود که پیمان فقط 35 روز بیشتر نداشت و تأسف بار تر اینکه پدر و مادرش!! نیز 17 و 19 ساله بودند. واقعأ مشخص نیست که چرا در این مملکت برای گرفتن یک گواهینامه رانندگی ویا استخدام در فلان اداره و... انواع صلاحیت ها را انسان باید احراز کند ولی برای امر مهمی مثل ازدواج کافی است دو نفر از همدیگر خوششان بیاید و... تا کی باید تسهیل ازدواج را با سهل انگاری در ازدواج اشتباه بگیریم. یقینأ تا زمانی که جوانان ما مهارت های لازم برای زندگی مشترک را فرا نگیرند و زندگی مشترک بعضی ها بصورت تفننی باشد، در آینده نیز شاهد مرگ پیمان و پیمان های دیگری خواهیم بود. ای کاش زمینه ای فراهم می شد تا می توانستیم از پیمان و پیمان ها، که در جای جای این کشور زندگی سختی دارند حمایت کنیم. در این زمینه نگرانی های دیگری دارم که بعدأ بیشتر خواهم نوشت. تا بعد...
دورو بر ما پر از رویدادهای مختلف می باشد. این وبلاگ قصد دارد تا با نگاهی دیگر به این رویداد ها بپردازد.
