نگاه نو
در مطلب قبلی راجع به بعضی از مواردی که در جلسات خواستگاری لازم است رعایت شود صحبت کردم. امروز می خواهم کمی در مورد توجه به علائم هشداردهنده در این جلسات صحبت کنم. علائم هشداردهنده علائمی هستند که به صورت بالقوه در حال حاضر وجود دارند و شاید مشکل خاصی هم ایجاد نکند، اما در زندگی آینده ما ایجاد مشکل می کند. در طی جلسه خواستگاری و موقع صحبت قبل از ازدواج، اگر متوجه آن شدیم باید با دقت و وسواس بیشتری با آن برخورد نمائیم. به عنوان نمونه فردی می گوید. - راستش را بخواهید ما خانواده آرامی داریم، فقط یک مشکل کوچکی در خانواده ما بوده و آن هم این است که یکی از خواهرانم به خاطر وسواس شدیدی که داشت از همسرش جدا شد. (توجه به احتمال وجود الگوهای ژنتیکی و خانوادگی در بروز بعضی از اختلالاتروانی) و یا این مورد: - من هیچ نقطه ضعفی در زندگی ندارم، فقط گاهی اوقات که خیلی عصبانی می شوم سیگار می کشم. البته گاهی اوقات هم توی جمع های دوستانه خلاف های کوچکی دارم و چیز هایی مصرف میکنم. ( توجه به عوامل احتمالی اعتیاد در افراد) مواردی مانند آنچه در بالا ذکر شد می تواند باعث مشکلات شدیدی در زندگی شود. و بهتر است قبل از اینکه وارد یک زندگی رسمی و ایجاد یک پیوند عاطفی شدید با فردی شویم به فکر حل موارد فوق باشیم. نکته دیگر اینکه بعضی از مواقع فردی تمایل شدیدی به ازدواج با ما دارد و یا اینکه ما تمایل زیادی به ازدواج با وی داریم (به عبارتی دیگر ازدواج با عشق). معمولأ در این موقعیت ها افراد برای اینکه مانعی برای ازدواج شان پیش نیاید خیلی از علائم هشدار(شامل عادت های رفتاری ناهنجار، اختلالات روانی و ...) را نادیده می گیرند. بهتر است بدون توجه افراطی به احساسات و با در نظر گرفتن عقل و منطق دراین موقعیت ها تصمیم بگیریم. در مشاوره قبل از ازدواج و نیز انتخاب همسر همیشه به این شعار اعتقاد دارم که: « تسهیل ازدواج آری، سهل انگاری هرگز!» امیدوارم که همه دوستان وبلاگی و غیر وبلاگی مجرد، انتخاب خوب و شایسته ای در ازدواج شان داشته باشند. تا بعد...
دورو بر ما پر از رویدادهای مختلف می باشد. این وبلاگ قصد دارد تا با نگاهی دیگر به این رویداد ها بپردازد.
