نگاه نو
سلام در یکی از مطالب قبلی ام به بحث شادی و نقش آن در زندگی انسان اشاره کردم. هفته قبل روز نیمه شعبان در شمال بودم ، چند ساعتی بیرون رفتم و به شادی و نشاط مردم توجه کردم. مطمئنأ در این روز جشن های زیادی در سراسر کشور برگزار شده بود. واقعأ چه اشکالی دارد که ما این ایام را در طی سال مشخص کنیم و به بهانه اعیاد مذهبی و ملی مان فرصتی را برای مردم فراهم کنیم که به شادی بپردازند. به طور یقین اگر این نیاز به شکل صحیح برآورده نشود ویا برخورد های قهری با آن شود، درجایی دیگر و زمانی نامناسب خود را نشان خواهد داد.(که نمونه آنرا زیاد دیده ایم) امروزه اکثر روان شناسان با توجه به زندگی صنعتی انسان ها و فشارهایی که بر آنان وارد می شود شادی و نشاط (و حتی خندیدن) را به عنوان عاملی برای بالا بردن بهداشت روانی افراد (وحتی سلامت جسمی) مطرح می کنند. پس چه بهتر که برای این ایام و نیز برای احساسات مردم ارزش قائل شویم و حتی ایام خاصی که اشاره کردم را برای شادی های خیابانی مردم و نظایر آن (که از چارچوب نظم و قانون هم خارج نشود) در نظر بگیریم. به امید شادی و کامروایی همه ایرانیان تابعد...
دورو بر ما پر از رویدادهای مختلف می باشد. این وبلاگ قصد دارد تا با نگاهی دیگر به این رویداد ها بپردازد.
