نگاه نو
سلام دوستان در مطلب قبلی مقدمه ای در مورد بیماری ایدز گفتم. به زبان ساده میتوان گفت که منشأ ایدز یک ویروس با نام « اچ.آی.وی» میباشد. این ویروس با انتقال به بدن به نوع خاصی از سلول ها که نقش عمده ای در تأمین امنیت بدن دارند حمله می کند و آنرا از بین می برد. با از بین رفتن این سلولها سیستم ایمنی فرد تضعیف می شود و به راحتی دچار بیماری های عفونی می شود. فرد آلوده شاید سالها ویروس را در بدن خود داشته باشد بدون آنکه علایم ایدز را بروز دهد ، بخاطر اینکه سیستم ایمنی اش کاملأ ضعیف نشده و از بین نرفته است. ویروس اچ.آی.وی مثبت، از طریق دادن آزمایش خون قابل تشخیص است. بعضی از علائم هشدار دهنده آلودگی به این ویروس عبارتند از: کاهش وزن سریع، سرفه های خشک، تب های عود کننده یا تعریق شدید شبانه، ضعف مفرط و بی دلیل، برجسته شدن غدد لنفاوی زیر بغل یا کشاله ران یا گردن، اسهالی که بیش از یک هفته طول بکشد، دانه های سفید یا هر گونه لک غیر معمول روی زبان و داخل دهان یا گلو وسایر علائم. ( توضیح ضروری اینکه داشتن هر کدام از علائم فوق الزامأ به معنای آلودگی به اچ.آی.وی نیست و این علائم میتواند در نتیجه بیماری های دیگر نیز بوجود بیاید) راههای انتقال ویروس اچ.آی.وی از چند راه عمده به دیگران انتقال پیدا می کند: « بیماری ایدز از طریق راههای دیگر مانند بوسیدن، بغل کردن، دست دادن قابل انتقال نیست. » « این بیماری خطرناک به هیچ وجه قابل در مان نیست و فقط با مراقبت میتوان از ابتلا به آن پیشگیری کرد. » در مطلب بعد راجع به پیشگیری از ایدز خواهم گفت. دوستان عزیزی که در مورد این بیماری مطلب و یا سئوالی دارند می توانند مطرح کنند. تا بعد...
دورو بر ما پر از رویدادهای مختلف می باشد. این وبلاگ قصد دارد تا با نگاهی دیگر به این رویداد ها بپردازد.
