نگاه نو
سلام .. از وقتی که برنامه سفر به عتبات قطعی شد، احساس ویژه ای داشتم. از ماه قبل همزمان بیماری قلبی مادر مطرح شد. با نگرانی زیاد و البته با قصد گرفتن استعانت از ائمه اطهار، به عتبات عالیات رفتم. پس از برگشتن مسأله ای که به شدت آزارم داد وضعیت جسمی مادر بود، چهره ای رنجور و جسمی نحیف. با توجه به وضعیتی که مادر از جهت تنفسی داشت طی دو هفته اخیر برای یک ساعت هم خواب راحتی نداشت. تا اینکه عصر روز شنبه 26/4/1389 مادر برای همیشه به خواب رفت. جای مادر در خانه مان خالی است، اما امیدوارم هیچ گاه جای مادر و یادش در خانه قلبم خالی نباشد. روحش شاد خدایا! به رضای تو رضا داریم. تسلیم امر تو هستیم. همانا جز تو معبودی نیست.