نگاه نو
سلام چند روز قبل یکی از مسؤلین حوزه سلامت نسبت به تبلیغ مستقیم و غیر مستقیم صدا و سیما در خصوص مصرف سیگار هشدار داده بود. راستش چند وقتی هست که تلویزیون در سریال های خود در بیان برخی کلمات دقت لازم رو به خرج نمیده و به راحتی کلمات نامناسبی از زبان شخصیت های اصلی این سریالها بیان میشه. البته ذکر این نکته به این معنی نیست که این سریالها نباید پخش شوند، بلکه باید ترتیبی اتخاذ بشه که حتی الامکان در ساعاتی که کودکان کمتر بیننده تلویزیون هستند این فیلم ها پخش بشه. نمی دونم فیلم مومیایی با بازی پرویز پرستویی رو دیدید یانه؟ در این فیلم یکی دو صحنه وجود داره که بازیگران فیلم جملات طنزی با تم جنسی رو مطرح می کنند، اما به شکلی جالب که هیچ گونه بدآموزی نداشته و حتی بیننده کودک و نوجوان متوجه موضوع نمی شود. مطمئناً این امر به مهارت و هنر نویسندگان داستان و فیلمنامه فیلم برمیگرده. راستش علت اینکه به این موضوع پرداختم این بود که چندی قبل به طور اتفاقی سریالی رو از شبکه 2 میدیدم که در صحنه ای از آن سریال یکی از بازیگران اصلی که مازندرانی هم بود، توسط پلیس جریمه میشه. این بازیگر موقعی که از ماشینش پیاده میشه، کلمه بسیار زشتی رو به زبان مازندرانی بیان میکنه. ( راستش حسابی تعجب کردم و حتی تکرار سریال رو هم دیدم و مطمئن شدم.) نمیدونم، لابد کارگردان محترم فکر کرده که خیلی ها زبان مازندرانی نمی دونند و متوجه موضوع نمیشن، اما شما تصور کنید خانواده هایی رو که به اتفاق کودکان خود در مازندران مشغول دیدن سریال بودند. مطمئناً این مسأله برای زبانها و گویش های دیگر هم اتفاق خواهد افتاد. امیدوارم صدا وسیما همانطور که در حوزه سیاست به شدت مراقب است که موضوع یا صحبتی خلاف نظر سیاست گذارانش پخش نشه، در حوزه اخلاقی نیز کمی مسؤلانه تر عمل کنه!. تا بعد... سلام یکی از مشکلاتی که ما در کشورمان داریم اینست که آمار دقیقی از آسیب های اجتماعی نداریم. خوشبختانه دفتر امور آسیب دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی طرحی با نام "شناسنامه اجتماعی" را در دست اجرا دارد. شناسنامه اجتماعی، مجموعه کاملی از آمار و اطلاعات گردآوری شده با رویکرد اجتماعی و منطبق بر شرایط استان ها می باشد. با تدوین شناسنامه اجتماعی از این پس کارشناسان و صاحب نظران حوزه اجتماعی می توانند برای برنامه ریزی در خصوص آسیب های اجتماعی به آمارهای دقیق و به روز دسترسی داشته باشد. امیدوارم بتوانیم به این اهداف دست پیدا کنیم. تا بعد... بنام خداوند جان آفرین سلام پس از مدت ها امروز فرصتی فراهم شد که سری به وبلاگم بزنم و اطلاعات فردی رو به روز کنم. البته جای شکرش باقیه که مسؤلین پارسی بلاگ وبلاگم رو غیرفعال نکردند. یک مسأله دیگر که لازم به توضیح هست اینکه یک جابجایی شغلی هم داشتم که در این مورد بعدا بیشتر صحبت خواهم کرد. امیدوارم به لطف خداوند از این به بعد وبلاگم رو منظم تر به روز کنم. یکی از مشکلاتی که برخی از سازمان ها و دستگاههای اجرایی با آن مواجه می شوند اینست که این مراکز باصرف منابع مالی و انسانی خود اقدام به ارائه طرح هایی در حوزه های مختلف می کنند که این طرح ها یا به شکل خیلی محدود و یا استانی و گاهی اوقات کشوری اجرا می گردد. در این مطلب قصد داریم به وضعیت این طرح ها در حوزه های اجتماعی و روانشناسی بپردازیم. در این حوزه و نیز در مباحثی مانند: آسیب های اجتماعی، بهداشت روان و... دستگاههای زیادی فعالیت می کنند، اما سازمان بهزیستی بر حسب وظایف ذاتی خود اقدامات ویژه ای صورت داده است. که ازجمله آن می توان به طرح های 2 معاونت تخصصی اجتماعی و پیشگیری (با دفاتر پیشگیری از آسیب های اجتماعی و مشاوره) اشاره کرد. این دفاتر با صرف هزینه های زیاد اقدام به ارائه طرح هایی نمودند که چند سالی از زمان اجرای آن می گذرد. متولیان این طرح ها علاوه بر موفقیت در شیوه اجرا، تجارب زیادی را نیز کسب نموده اند. در کنار این اقدامات دستگاههای دیگر نیز با اهداف نسبتاً همسو با بهزیستی و با صرف هزینه های گزاف اقدام به ارائه طرح های مشابهی نمودند. به عنوان نمونه در حوزه پیشگیری از آسیب ها، دفتر پیشگیری از آسیب های اجتماعی سازمان بهزیستی طرح هایی مانند: مهارت های زندگی و آموزش پیش از ازدواج را در دست اجرا دارد که برای ارائه آن بیش از چند سال کار علمی و کارشناسی صورت گرفته و باتوجه به اجرای موفقیت آمیز آنها تجارب مفیدی نیز برای دفتر و کارشناسان مجری این طرح ها حاصل شده است. در این زمینه دستگاههای دیگر بدون توجه به طرح های موجود، با اقدامات موازی و تکراری طرح های مشابهی را ارائه و اجرا نمودند. این گونه اقدامات می تواند مشکلاتی را ایجاد کند. که از جمله آن می توان به موارد زیر اشاره نمود: - تخصیص و هزینه غیر ضروری اعتبارات دستگاههای اجرایی. - هدر دادن وقت کارشناسان. - صرف نمودن وقت زیاد برای بررسی اثربخشی طرح های جدید. البته گاهی اوقات این طرح ها به شکل کاملاً غیر علمی از طرح های قبلی اقتباس می شود، که در این صورت علاوه بر این که مالکیت حقوقی و معنوی طراحان اولیه نقض می گردد، طرحها نیز از اهداف اولیه شان دورمی شوند. نگران کننده تر اینکه گاهی اوقات دفاتر و معاونت های تخصصی سازمان بهزیستی هم از این مسئله مبرا نبوده و گاهی اوقات نسبت به ارائه طرح های مشابه اقدام می نمایند. - حال چه باید کرد؟ نگارنده با توجه به موارد بالا پیشنهاد می کند تا یک بانک اطلاعاتی تخصصی برای این طرحها راه اندازی گردد. در این بانک می توان اطلاعت جامعی از طرح های مختلف بویژه پیشینه و اهداف آنرا ثبت نمود تا دفاتر و معاونت های سازمان و همچنین سایر دستگاهها به آن مراجعه نموده، در صورت لزوم از طرح های موجود استفاده نمایند و یا اینکه برای ارائه طرح های جدید از اطلاعات موجود در این بانک اطلاعاتی استفاده کنند. درپایان پیشنهاد می گردد، سازمان بهزیستی با توجه به اهداف خود نسبت به تحقق این امر اهتمام نموده و اولین «بانک اطلاعاتی طرح و برنامه» را راه اندازی نماید تا با این اقدام از قابلیت ها و ظرفیت های دستگاههای مختلف به شکل مفید و مطلوب استفاده شده و از صرف هزینه های غیر ضروری جلوگیری شود. به طور قطع و یقین از محل این صرفه جوئی ها رضایت بیشتر جامعه هدف حاصل خواهد شد. ( این مطلب را برای هفته نامه مهر نو بهزیستی نوشته ام که در این نشریه چاپ شده است)
دورو بر ما پر از رویدادهای مختلف می باشد. این وبلاگ قصد دارد تا با نگاهی دیگر به این رویداد ها بپردازد.
